Bilal Karaman Şiirleri - Şair Bilal Karaman

BİRLİKTE YİĞİDOYUZ

Tarihin şanla dolu atmış yediden beri
Anadolu yıldızı otağın yiğit yeri

Neresinden başlasam nasıl anlatsam seni

Papatya kokulu yeşil koylardan
El ele tutuşup geçtik bir zaman
Keskin kayalardan, karlı dağlardan
Buz gibi sulardan içtik bir zaman

Yasaklıydık gizli saklı buluştuk

Kapıları çarpıp çekip gidince
Bu kalp gayri senle atar mı sandın
Döşüme koyduğun amansız sancı
Özür dilemekle biter mi sandın

Bu nasıl vurgundu, nasıl inandım

Bittikten Sonra

Gülüm diye sevdim güller incindi
Tikenin sineme battıktan sonra
Yoldaşın olduğum yollar incindi
Kirli mendil gibi attıktan sonra

Dostun yolu gözlenir de
Böyle çok mu gözlenirmiş
Sevdiğim yar özlenir de
Böyle çok mu özlenirmiş

Ne bir mektup ne bir selam

Yutkunur uzaktan sarhoş geceler
Sahile yaslanır yaz akşamları
Sessizliğe tüner yalnız serçeler
Geçerken titretir yel şamdanları
Yutkunur uzaktan sarhoş geceler

Yollara çığ düştü köprüler göçük
Kilitler bozuldu kapılar açık
Dudakların rujsuz saçın dolaşık
Bu gece ben de kal sonra gidersin

Sönüp küllenmiyor kalpteki alev

Mazlumların umudu ümmetin ayak sesi
Bu gelen ordu senin, gerçek ordun ya rabbim
Sancağındaki hilal diriliş nişanesi
Bu gelen ordu senin gerçek ordun ya rabbim

Karanlığın kalbini titreten yarınları

Gönül hırsızına bir mektup yazdım
Almasa da olur alsa da olur
Gizli cümlelerle azıcık bozdum
Bilmese de olur bilse de olur

Bende bıraktığı bulanık resim

Yalnızlık bıktırdı bezdim hayattan
Canıma bir yoldaş gönder Allah’ım
Bu gidişle bu can geçmez sırattan
Canıma bir yoldaş gönder Allah’ım

İster bahar olsun ister güz olsun