beni unuttu mutluluk
beni sen gördün
kimsenin tutmadığı ellerimi
tuttu ellerin
kederli gözlerim
utangaç halim
gökyüzü boşluğunda
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Güzel olan her şeyin ömrü çok kısa oluyor malesef ,sonra bize arkasından bakakalmak kalıyor özlemle...Sonrada mazi oluyor her şey...Ama sevmek ve mutlu olmak için emek gerekiyor.Tıbkı bir tohumun tarlaya atılması gibi...Elleriniz yorulmasın,sevgiye ait ne varsa sizin olsun....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta