Beni mi Seviyorsun Şiiri - Yorumlar

[email protected]

Tebrikler Nurdan Arkadaş,
Güzel bir şiir ve güçlü bir anlatım.
Şiirdeki anlatım bütünlüğü ve varacağı yeri çok iyi bilmekten doğan kendine güven beni çok etkiledi.
Tekrar tebrikler.

***Kutluyorum sizi NURDAN ÜNSAL kadına yakışan onurlu kadınların şiirini bu kadar güzel anlatabilmen den mutluluk duydum bu güzel şiirden bir kıta yayınlamaya içim elvermedi bu güzelligi bütün yayınlıyorum TEK KELİMEYLE MÜKEMMEL SAYGILARIMLA***

Kadın adamı çok seviyordu...
Yemyeşil ovalarını verdi adama
Yaşam fışkıran.
Beni seviyor musun?
Evet, dedi adam...
Güneşini, ayını verdi kadın
Yıldızları taktı bir bir adamın omuzlarına...
Beni seviyor musun?
Tabi, dedi adam...
Kadın çağladı
Gürül gürül akan pınarını verdi adama.
Beni seviyor musun?
Elbette, dedi adam...
Kadın bağlandı
Yaşam ipini adama verdi.
Bir oldular tek oldular adamla.
Beni seviyor musun?
Biliyorsun, dedi adam...
Kadın dağlarını verdi adama
Tırmandılar doruklara.
Beni seviyor musun?
Aşağılara baktı adam zirveden.
Başkalarını gördü
Sustu adam...
Ağladı kadın...
Gözyaşını verdi adama
Almadı adam...
Kadın onurunu verdi adama
Şaşırdı adam...
Sordu yine usulca kadın
Beni mi seviyorsun?
Onu da seviyorum seni de, dedi adam...
Sustu kadın...
Verecek bir şeyi kalmadığında...
Senin yüreğine ihtiyacım var, dedi adam
Başkasını sevebilmek için...
Çıkarıp yüreğini verdi kadın.
Korktu adam...
Beni sevmiyor musun, dedi adam.
Sesi yoktu kadının söyleyemezdi.
Gözleri yoktu kadının ağlayamazdı.
Kalbi yoktu kadının sevemezdi.
Onuru yoktu kadının yaşayamazdı.

tebrikler şiir gerçekten çok güzel ve duygulu olmuş okurken dahi gözyaşlarıma hakim olamadım başarılarınızın devamını dilerim

tebrikler bu şiir gerçekten çok güzel okurken bile gözyaşlarımı tutamadım başarılarınızın devamını temenni ederim

tebrikler aşkın önemi ve güzelliği şiirin her yerinde var.

Tebrik ederim . hoş Olmuş Yüreğine Sağlık.

tebrikler çok güzel çok duygulu bir şiir.

Bu şiiri daha önce okumadığıma üzüldüm. Çok keyifli, harika bir şiir. Kaleminiz sağlık...

Sustu kadın...
Verecek bir şeyi kalmadığında...
Çıkarıp yüreğini verdi kadın.
Korktu adam...
Beni sevmiyor musun, dedi adam.
Sesi yoktu kadının söyleyemezdi.
Gözleri yoktu kadının ağlayamazdı.
Kalbi yoktu kadının sevemezdi.
Onuru yoktu kadının yaşayamazdı.

NE SESİNİ, NE KALBİNİ NE UMUTLARINI
BIRAKTI ADAM.. TÜMÜNÜ ALIP GERİ VERMEDİ...
EN SONUNDA ONURUNU DA ÇALDI KADININ......
Nasıl yaşasındı ki kadın.. hiç bir şeyi kalmayınca....

Zaman-zaman sayfanızı ziyaret ettiğimde, bu şiiri
okumadan geçemem her defasında.. ! HARİKA BİR
TEMA VE AKICI DİZELER, BİR SOLUKTA OKUNAN
BİR YAŞAMI SERİYOR GÖZLER ÖNÜNE..
İNSAN EGOSU BU OLSA GEREK.. ÖMRÜNÜ -
VEREN İNSAN, GÜN GELİYOR BİR KENARA -
ATILIVERİYOR...! NE TRAJİK, NE BÜYÜK BİR
NANKÖRLÜK- VEFASIZLIK...! İnsan bu realite
karşısında insan oluşuna hayıflanıyor.. :(
( bu şiire kaç kez yorum yazdığımı bilemiyorum.)
Bu berbat yorumum için bağışlayınız./
Bir kez daha Kutluyor, Yüreğinize Sağlık Diyorum.
Sygyla./ n.a./