1/:
Tırmandım kaygan yüzlerine,
Ortalıkta ıslık çalan rüzgârların.
Buz gibi kapılarına dayandım
Ak sakallı karların.
Dondu nazik bedenim.
Sonunda, 'Merhaba,' dedi ayaz
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta