Ben anayım,
Çocuklarımın ve bütün çocukların anası.
Sevgi, sevgi diye atar yüreğim.
Zarar gelse kılına,
Tırnağına batsa diken,
Yüreğimden damlar kanı,
Acısını duyarım en erken.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




ama önce ana sonra insan gözüyle...kutluyorum, sevgi dolu ve elbet insanlık gerekleriyle dolu şiirinizi. saygıyla
Anaç, hümanist, global... en önemlisi de ataerkil toplumun aynası... güzel bir ritimle tematik bütünlüğünü koruyan insani bir şiir okudum... yüreğiniz hiç soğumasın... :))
Ben insanım,
Severim, gülerim,
Gülmeyi severim.
Ama hep acır yüreğim.
acır yüreğimiz...
yüreğinize sağlık....
harika anlatım...
saygılarımla kutlarımmm...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta