Ben anayım,
Çocuklarımın ve bütün çocukların anası.
Sevgi, sevgi diye atar yüreğim.
Zarar gelse kılına,
Tırnağına batsa diken,
Yüreğimden damlar kanı,
Acısını duyarım en erken.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
ama önce ana sonra insan gözüyle...kutluyorum, sevgi dolu ve elbet insanlık gerekleriyle dolu şiirinizi. saygıyla
Anaç, hümanist, global... en önemlisi de ataerkil toplumun aynası... güzel bir ritimle tematik bütünlüğünü koruyan insani bir şiir okudum... yüreğiniz hiç soğumasın... :))
Ben insanım,
Severim, gülerim,
Gülmeyi severim.
Ama hep acır yüreğim.
acır yüreğimiz...
yüreğinize sağlık....
harika anlatım...
saygılarımla kutlarımmm...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta