Kartanesi gibiyim erdim yavaş yavaş,
Ömrüm tükendi bitti bir gün gibi arkadaş.
Ne bir teselli buldum, ne de gönlüme sırdaş,
Ben hasretim gülmeye, gülmek bana arkadaş.
Yarım kalan düşlerin ardından koşuyorum,
Bir umut var içimde onunla yaşıyorum,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
