Denizli’den öğretme aşkı ile çıktım bu yola,
Bacanak, Abaz derken geldim misafirperver Korgan’a.
İlköğretimin kapısından girdim, unutulmaz dostluğu gördüm,
Yeni filizler yetiştirmek için, meslektaşlarımla kol kola girdim.
Sevgiliydi, daha da ötesi saygılıydı öğrencilerim,
Birazcık ilgisiz de olsa, cana yakındı kıymetli velilerim.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta