Bayram Ataç Şiirleri - Şair Bayram Ataç

Ne hayellerim vardı, hepsini sen çaldın
Şu seven gönlümü, dertten derte saldın
Sade canım kalmıştı, şükür onuda aldın
Gönlümde yaşamaya, hevesmi bıraktın

Vurduğun hançer, bak hala sol yanımda

Uğruna düşen cana, iman nuru saçılmış
Kanımız dökülürken, rengine renk katılmış
Düşen her damla için, cennette kapı açılmış
Hilâle canım kurban, yıldızına kanım kurban

Dalgalanırken gökler, al renginle boyanır

Uzaklardan bakıp da, aldanma bu tipime
O ihtiyarlık gelmiş, çoktan benim kapıma
Neyime yarar artık, altın dolsa küpüme
Yaşaması zor olur, ihtiyarlık gelince

Ruhun genç olsa da,kuruyup tenin solar

Acılı olan gününde senden fazlası ağlar
Sen farkına varmadan tün kısmetini bağlar
Elline bir düşersen ciğerlerini dağlar
İki yüzlüler var ya ah o iki yüzlüler

Sözler bal gibi tatlı ama hep yalan dolu

Yıkılıp viran olmuş, bir çardak duldasında,
Kimsesiz köşelerin, karanlık kurnasında,
Yapayalnız kalmışım, sokağın ortasında,
Titreyen yürek bile, üşüyor bayram abim.

Tenekede yaktığım, bir ateşin başında

karganın bile, bülbül olmadığını
kalbi şükür süzün hiç doymadığını
güllerin durduk yere, solmadığını
anladım da, iş işten çoktan geçti

dervişin camiye ayyaşın meyhaneye

Bir zamanlar umutla dolup taşan şehirdi
Herkese cennet gibi bana tam bir ahirdi
Sevenlere bade gibi bana zıkkım zehirdi
Hayatım yok oldu gitti İstanbul sokağında
Hayalim yok oldu bitti İstanbul sokağında

Sözlerine bakarsan, çok mertti
Çizmeyi aştın, o densizligin yetti
Eğer gelirse, konuşmanın vakti
Kaçacak delik, bulamazsın

En büyük meziyetin, hep kıybet

Çıktığım bütün yollarda boynum büküldü
Bir vefasız sevdim anam, ömrüm söküldü
Kurşunsuz, hançer siz kanım döküldü
Kader getir şu hesabı senle hesaplaşalım

Derya deniz aştım da gölde boğuldum

Biz eskiden köyde, odun tezek yakardık
Çamaşırı sabunla çitiler, leğende yıkardık
Fala kahve ile degil, papatya ile bakardık
Beş taş oynayanlar, şimdi kaldımı acaba

Akşam olunca, gaz lambasında otururduk