Bayram Ataç Şiirleri - Şair Bayram Ataç

Bağlamamın telleri küstü, adını anmıyor
Mızrap kızmış bana, tellere vurmuyor
Burgular sitem etti, akort tutmuyor
Yazdığım aşk bestem, tellerde gizli kaldı.

Notaya döktüm adını, notalar isyan etti

Aşkı sorma bana
Bir dilberin bakışa can evimden vurulunca.
Girdaplar içinde, çaresiz kuyularda kalınca.
Bir vefasız uğruna, gece gündüz ağlayınca.
Aşkı sorma bana sen onu yaşayınca anlarsın.

Göç eyledin gittin, şu yalan dünyadan
Seni benden aldı babam, yüce yaradan
Gözümde yaş kalmadı açılmıyor kandan
İçim yangın yeri, feryat tüter bu candan
Oy babam can babam
Ben derdimi kime yanarım

Hüzün yağmurunda bir mutluluk şemsiyesi
Düşlediğin her günde yaşam kaynak neşesi
Senin sevginle dolan kalbinin bütün köşesi
Bir babası olmalı insanın ardında dağ gibi duran

Anlatmadan anlayacak söyleyeceğin heceni

Çarşıdan döner herkes, poşeti var elinde
Babasızlığın hüznü, buruk düşer dilimde
Düşlerim sürüklendi, gözümdeki selimde
Babasız yaşaması, bir evlada ne zormuş

Tebessümü ararım, aynalarda bulunmaz

Bedeli ağır oldu on iki eylül koca reis

O gün tanıştırdılar yağlı ilmekle bizi
Teker teker topladılar aldılar hepimizi
Yetim bıraktılar beşikte körpe bebemizi
Bedeli ağır oldu on iki eylülün koca reis

Rüya gibi sözlerle, avuttu şu gönlümü
Gönlümde açmadan, kuruttular gülümü
El gibi seyrettiler, canlıyken ölümümü
Sevmenin bedelini, çok acıyla ödedim

Her yanlış bir yara, her yara kalan izdir

Öyle zaman olurda, biter sandım şu derdim
Bir bir sevdiklerimi, senin bağrına verdim
Daha ne çektireceksin, acının dibini gördüm
Benden daha ne kaldı, almadığın be dünya
Daha benden ne kaldı, çalmadığın be dünya

Ümmetin, harman olduğu, saf Anadolu’yum
Hak yoluna gidenlerin, feyiz ilim yoluyum
Oğuzların, Bozok Soyundan, Kayı Koluyum
Türk oğlu Türk, Metehan, Alpaslan soyuyum
Ben Anadolu’yum, ben Anadolu.

Hayat benim ile resmen dalga geçiyo
Çektireceği acı için kader beni seçiyo
Eline geçince beni deşik deşik deşiyo
Ben böyle şansın, taa içine tüküreyim

Doğacak her güne yeni hayal kurdum