Ne rüzgâr var ne meltem, üfleyiş beklenirken,
Gözler bir şey görmüyor, her şey yokluk içinde
Gece-gündüz var olur, günlere eklenirken,
Herşeyin menşe’î var, tohum toprak içinde.
Yalnız karanlık görür, açsa bile gözünü,
Ellerin yordamıyla, aramıştır özünü,
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
