Başak Ulutaş Şiirleri - Şair Başak Ulutaş

Bizim gözlerimizin kenarlarında zaman çentikleri saklanmaz oldu
Biz düzelttik
Biz düzelttikçe zaman bozdu
Başaramadık
İki türkü ektik
Geçti soldurdu

Etraf da sorun değil de kervancı
Çarşafları katlamış tozu almışsındır
Nizamı da sağlamıştır zaptiyeler
Tek kavga gürûltü kiremitli sobanın üstûnde
Çay tıkırtısı
Kuru-pilav pişirir fokur fokur

Şimdi objektif ol diyorum ya sana
Sonra da pişman oluyorum...
Objektif sadece karşı açıyı görüyor...

Adaletli ol demem lazım.
Sen de haklısın...

Ait olmanın hazzını öğretemediler bize
Bağıl olmanın boğuculuğu kadar
Bağımsızlığî nimet sanışımız ondandır
Yalnızlığı huzur sanışımız kadar
Karalıklarını fark ettiren beyazdık
O yûzden üzerimize hep

Ne güzel kadınlar geldi geçmişten
Ne güzel gelmiş geçmiş kadınlarımız bizim
Acınmaz mı ki yok olursa geçmişten
Yarına vardırılmadan bu kadar kıymet bir bir
Kadınları kırdılar
Köküne kıran koydular

Bir şey varsa tersinin de olduğu doğrudur
Maalesef.
Ne çok isterdik ki yanlış olsun
Ama
Bu bir şey doğruysa tersi de doğrudur'a çıkıyor pratikte.
Yani gün varsa gece

Bir insan bakmadığı zaman bile en fazla bu kadar güzel bakabilir
Olmadığı zaman bile en fazla bu kadar
Gül kokabilir bir insan en güzel en fazla
En fazla gül kokanlar da ,
en güzel bakanlar
ve hiç olmayanlardır her zaman

Dizlerimizin bağı çözülür dermansız kalırsak
İnsanız teslimiz dermana,ondan elbet ki
Bir fuzule bir zaman inanırsak
Zora meyl olmaz,ondan elbet ki
Kanadın varsa uçar yaprağın varsa saçar
Aklına gelir gazel kaçarsın

Dağınık göçmen dedi;
Büyüdüğüm şehrin sokaklarında
Bir zamanlar sıcak poğaça kokardı buz gibi sabahlar
Şimdi kan,barut
İnsanlar insanları kırdı.
Buz gibi aynı ama.

Keşke herkes bir tek kendi aptallığının bedelini ödese
Buna sen de dahilsin o da şu da ben de
Herkes hatalarının cezasını çekse
Bu nasıl iştir
İncecik işleyiştir, ipi elinde tutan
Ceremeyi gevşetir parası olan