Ömrümün geçtiği
Yürürken dönemeçli yolları...
Anlatırken Dostuma
Eskiyen yırtık ayakkabım gelir aklıma
Gözlerin güzelleşirdi
bakınca
geriyorsa kolların
Sarardı
dirilirdi öpülesi
dudakların
Kırılan parçası kalbin
kanatır yüreğini aşığın
Çiçekler döker korkudan
saçlarına Kiraz ağacının.!
Ben o Aşka küstüm
Döktüm şiirlere kinimi
bir tren istasyonunun
Kirli tavanına astım
geriye kalan ömrümü
İktidarsız kalan
Müslüman delikanlılar
niyetlerini bozdular
“Bir kereden birşey olmaz”
Uzayıp giden dağlar anlatır
gün batımının nerede olduğunu...
Isıtan bir ateşin yanar kül olur
Karanlıktan aydınlığa geçen umudu...!
Görüyoruz ki,hepimiz
Yeşermiş güz bitiminde
ekilen tarlalar
Çıplak dallarından yaprak
gövermiş ağaçlar
Kalbimden kopan imgeler
İçinde bir dil olduğunu sanıyor,
günaha giriyor sözcükler
Şiirlerim hep kifayetsiz kalıyor...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!