Yagmur sonrasiydi,
yapraklarin uzerinde su damlaciklari...
o simdi...
geldigi gibi,
baskasi olan gokyuzune dogru gidiyor..
Biliyorum...
Düşümü seviyorum,
Terk edilmiş biriken anılarım.
Gece bir bilmece gibi,
Kafamı uçurmaya temayülü olanların,
Yüzlerindeki ışıltıyla
Birbirinden ayrıldıklarını görüyorum
Dünya üzücü bir yer
sevinç ve mutluluk
Anlık ve uçucu
iyimserlikler hep kahrolmuş
Kötülüklerin içinde
Hersey bu kadar olanaksız
Yokoluşun boşluğunu,
Sessizliğe bırakırsın.
Duyulmaz palyaçonun sesi.!
Aslında bütün sesleri,
Fısıldamışlardır...
Bir başka palyaçonun kulağına.
Bir tanımsızlıkla başbaşa
gidip gelirken
Sokak ortasında
yıkılır sanki evler başıma!
Yaşamaya kalksam içimdekileri
Ruhum tanımıyor henüz kendini
Almışlar beynimizden düşünceleri
Gün batarken etmişler bütün sözleri
Kalbimden kopan imgeler
İçinde bir dil olduğunu sanıyor,
günaha giriyor sözcükler
Şiirlerim hep kifayetsiz kalıyor...



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!