Yine güneşi tutukluyor gece
Isıtan bir ateşin umudu
teslim olurken serinliğe
yıldızlar doğuruyor gökyüzüne...
Gölgem ayağa kalktı
Ben otururken
gün batımıdır bu dedim
Ay doğar erkenden...
Saçlarını ör yârim
Örükleri böl yârim
Kirğipiğinin ucundan
bana doğru bak yârim
Hani doğada,
İki tarafı ağaçlarla çevrili
kıvrılan bir yol vardır
sonu gelmeyecekmiş gibi
Gözlerimin bataklığında
mor ve yeşildir duygularım
bakışımdan al ki karaltıyı
ayna gibi parlayım
çürümüş dileklerim
Tutumsuzlukların arttığı yerde
Harcamalar başlar.!
Herkes kendi ayakkabısını giymeli.
Her açan gül ,
sorumlu kendi kokusundan...!
Bir haksızlık var
biliyorum
Kendisini yere çalan
güçlerin karşısında
prometheus'un susduğu
her kelime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!