Aysel Çoban Şiirleri - Şair Aysel Çoban

Buğulu bir ses yankılanır sende
Duygunun hapsinde yüzün, her dem
Seda sazında, maharet parmaklarında
Gel bir kez daha eğlenelim gönül bağında

Ah bir yürek böyle mi yüze yansır

Yüreğim loş,
Bomboş sokaklarda kaldı o akşam.
Sessiz düşüncelerime eşlik eden,
Sokak lambasında uçuşan kelebekler vardı o an.
Yürüdükçe, kaldırımlar daha da uzuyordu gecede
Bir sen vardın zifiri karanlığında,

Merhaba asırlık çınar
Yaşlı kurt desem kızar mısın?
Gövdendeki her halkadan belli
Kim bilir kaç yaz, kaç bahar yaşadın
Kim bilir hangi aşıklara kucak açtın
İsimlerini tek tek üstüne kazıdılar mı?

Hadi gel....,
Duyduğum özlemlerde,
Rüyalarımda son bir kez bulun.
Hançerle oyulacak gibi kıvranan
O masum kalbime dayan.
Hadi gel....,

Küsme incinerek bir dinle ne olur
Yüzündeki her halin anlamını bilirim
Bir bağışlasan can artık duam kabul olur
Unutsan olanları bu ayrılık son bulur.

Öyle masum bakma yüzüme ne olur

Gecenin sessizliğinde,
Rüzgarın eşliğinde
Yalnızlığıyla dans eden ben.
Etrafım kalabalıkken, bir o kadar ıssızım
Karşımda bir dost eli,
Yüzünde sıcak bir gülüş

Karanlık bayram havasında,
Evrenin gözleri parlar
Dışarıda tez canlı koşuşmalar
Yürüyen her yürekte, bir özlem saklı
Gölgeler oynar, geçip giden her adımda
Neye bakılsa, kararsız yüzler

Gündüzler, yalancı gülüşleri yaşar,
Sen masumiyeti
Geceler, suskun güzeli oynar,
Sen teslimiyeti
Şımarık seher, bir anın peşinde gezer,
Sen günahın dilinde

Gri bulanık bir gökyüzü dışarıda
Sünger gibi çekmiş ümitleri hayat
Alıcı kuşlar olsa da hayat denen o ucubede
Ne zaman istesek yağacak üstümüze
Bir güvercin kanadında haber yollasak yeter
Zamanında görülmezse ümit yüklü bulurlar

Yalnızlık, demir parmaklıkta esir
Sayısız seçenek gözlerinde
Bir el, demir kapıyı açsa
Yalnızlık kanatsız bir kuş
Ahhhh, yine yalnızlık
Ve sen yoksun