Merhamet duygusu olmayanlar insanlığını yitirmiştir.
Gücün peşindedirler; biraz ezik, biraz düşüncesiz
Başka bir varlıktır onlar; adı, cinsi belirsiz...
Lapa lapa değil
İnce ince yağıyor kar
Yerler bembeyaz
Sokak bomboş
İlk benim ayak izlerim
Ne anlar
Ağaçların sesinden
Kuşların ötüşü
Kavuran güneş
Dökülen terden
Kucağını özledim baba
sıcacık
Sarılmanı bana
içten pazarlıksız
Güvenilmiyor insanlara
Herkes beklentide
Erciyes'in doruğunda aradım
Bulutunda, karında
Gesi'nin bağında aradım
Gülünde, dalında, yolunda
Kızılırmak'ın suyunda
Salkım salkım söğütte
Niye koydun bu ateşi içime
Sönmeyeceğini bile bile
Niye var ayrılık
Niye var göz yaşı
Savaşlar, acılar niye
Nerde mutluluk
Alma canım uykuda
Görmeliyim geldiğini
Sesini duymalıyım
Bakmalıyım yüzüne
Elini tutmalıyım
Nazlanmalıyım
Açık yeşil yaprakları iğdelerin
Yollarda hep parlayacak
Uzaklarda bir selvi kavak
Bize el sallayacak
Direklerle bölünse de tarlalar
Köksüz olmak istemezsin
Tutunacak toprağın olmalı ki,
Tutsun seni, içine çeksin.
Toprak önemli;
Kıraç da olsa senin olmalı
Senin DNA'nı taşımalı
Bire bin verir
Cömerttir o
Saklar bunca ayıbı
Kiri, lekeyi, pası
Plastiği, atığı
Ayırmaz




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!