Ayşe Adlım Şiirleri - Şair Ayşe Adlım

Göresim geldi çocuk
Çok büyüdü
Özlemin içimde
Avuturdu beni
Bir resmin bile
Ama yok işte

Ben Gesi'ye bakarken
Derindere'ye iner Mezarlığa çıkarım
Kuzey'de serinler
Güney'in güneşine göz kırparım
Avus'un resmini çizer
Kaleböğrü'ne el sallarım

Geçti bahar
Geçti güller, menekşeler
Papatyalar, karanfiller
Bahçeler sana kaldı
Güz zambağı
Ne asilsin böyle

Çık da bir yerlerden gel hadi
Kanayan yarama derman ol hadi
Bu akşam tam sana göreyim
Yasaksız saatlaere koş hadi

Dur yok, git yok, yeter yok bugün

Geceler aydınlık doğuracak
Ve bundan böyle
Devletin malını yemeyenler değil
Yiyenler domuz olacak
Onlardan öyle çok ki
Temizlemek güç olacak

Dağında taşında olmaz keder
Bahçelerinde menekşe biter
Bülbüller şakır şakır öter
Gesi'ye bahar gelsin de gör

Bahçelerde güller açar

Bunun bir yolu olmalı
İnce ince içimi sızlatmayan
Yağmur yağmur gözyaşı akıtmayan
Kor kor yüreğimi dağlamayan
Derin derin izler bırakıp
Gizli gizli kanatmayan

Derdin neyse benim ola
Tüm çareleri yollarım sana
Kırılsın-dökülsün, yansın-batsın
Yeter ki senin canın sağ ola

Sen yer, sen gök, sen dünyamsın

Kurtuluşu sömürge olmakta buldular İngilize
Bir avuç cesur insan vardı yürekleri imân dolu
İmkânsızı başardılar Mustafa Kemal'in önderliğinde
O korkak zihniyet hortlamış, bu sefer BOP sahnesinde
Daha uygununu bulamazlardı eşbaşkanlık rolüne
Hırsızın, yalancının, hainin menfaatı birleşmiş aynı yerde

Ey!
Baktığımı gören
Gördüğümü duyanım.
Sen de bak;
Ben görürüm.
Gözlerin gözüm olmuş