Hani bazen ölüm bile fazla gelir ya insana,
İşte öyle bir şeydir seni özlemenin kahredici çaresizliği,
Hala kokusu var üzerimde,
Senle ilk ve son sarılmamızin kokusu,
Hani ikimizde sarmaş dolaş olmuştuk o gün,
Hani hiç bitmeyecek sanmıştık bu kış masalının,
/... Mum ve Hayat... /
Rüzgarda yanan mum misalidir hayat,
Her an sönmeye mahkum,
Ama bir kere yakıldı mı o yaşam ateşi...
Ne pahasına olursa olsun, sönmesin diye her an korur durur onu insan,
O yaşam ateşi canını yaksa da,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!