Tu ji min dipirsî,
Û dibêjî tû kêyî,
Ez li bal te xwe nasim
Ji dur te xerîbim ji xwera
Tu min wiha nas bike
Û wiha bizanibe...
Sözlerin, ruhumun kıyısına değmiyorsa eğer.
Gülüşlerin yüreğimde maya tutmuyorsa.
Kelimelerimiz cezbe gelip ahenkle kaynaşmıyorsa.
Şimdi biz iki yabancı gibi;
Hangi aşka sığınıp birbirimizle anlaşabiliriz ki...
Kenên çawê min ji bo te ne,
Hesreta dilê min ji bo teye,
Bişewitim axa min ji bo teye,
Wan hilde bila hüzna te ji min ra be,
Xeml û xeyalê min ji bo te ye...
Xwezíya dilêmin ewe;
Parçek ji kenê te bim...
Hêwíya dilêmin ewe;
Bahozek ji avirên te bim...
Aynı dili konuşmanın bir anlamı yok kimi zaman.
Eğer ki yüreğin gözlerimin konuşmalarını tercüme edebiliyorsa;
İşte biz o zaman anlaşabiliriz...
Yüzü güzel olduğu kadar,
Ruhu da bir o kadar sefil.
Kurban olduğum Allah;
Bir taraftan fazla verdiği kadar, diğer taraftan da bir o kadar eksik bırakmış...
Bu beden ki biricik hanesidir ruhumun,
Bazen sıcak bir yuva, bazen dört duvar zindan gibi,
Oysa ruhumun bir parçası kaf dağında efsaneler diyarında,
Bir parçası manalar denizine yelken açmış,
Bu yürek ki, her bir anında, kaç manayla hasbihal olmuş,
Renkten renge bürünmüş, binlerce hissin ahenginde dansetmiş,
Di nav destên hezkiríyê xweda;
Dest dibin hunermend...
Çaw dibin dengbêj...
....................
Sevgilinin ellerine dokunurken;
Eller şair...
Bu yürek, bu beden, bu can...
Bunca çıkmazın, bunca acının, bunca isyanın arasında boğuşurken,
Sanki hiç umursamıyorsun bizi,
Şayet umursuyorsan,
Umursadığını bilmemek ne acı....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!