Duman gibi gözleri vardi.
Duman gibi sarmaş dolaş sarhoş.
Duman gibi lall.
Duman gibi çilginca ateşlerden süzülüp gelen.
Duman gibi usulca baygin baygin dolanirdi etrafinda o gözler.
Duman gibi herşeyle danseder gibiydi.
Dünyanın en zengin insanları şairlerdir.
Çünkü onlar her şeyi gönülden yaşar
Şair sevdi mi, öyle kaba sapa sevmez.
Şair sevdi mi şiir gibi sever.
Bir şair yanlızlıkta kendine yetebilir.
Her gördüğüne, her duygusuna binlerce mısra sığdırabilir...
"Kendi" siyle iken yanlız değildir insan.
Kendisini anlamıyan kalabalıklarda yanlızlaşır...
Kendi kalbinin coğrafyasında yaşar her insan,
Ve kendi kalbinin iklimini dışına yansıtır.
Kalpler vardır gül bahçesi gibidir,
Kalpler vardır kurak çöl gibi...
Bu çend sal rêwí ji rê me,
Li benda dilxwaza xwe me,
Karê xwedê kes nizane,
Ez nesíbê canê kê me...
Tadı damağımda kaldı duygularımın,
Özlemeyi özledim,
En doğal halimle ağlamayı,
Adam gibi hasret çekmeyi,
"Kendi" mi özledim
Beni sarıp sarsan sevdaları,
Kendime bir rüya kadar yakınım şu aralar,
Ve bir hayal kadar uzak.
Şimdi ben; hangi gerçeğin düşüyüm,
ve hangi düşte gerçeğe dönüşmüşüm.
Bu ruh hangi ruh,
Bu bilinç hangi bilinç.
geceler bazen öyle üşütür ki insanı,
hiç bir şey ısıtmaz insanı suskunluktan başka
bir de o tuhaf şarkılar,büklüm büklüm eder seni.
sanki çok uzaklardan, garip bir yerden, biri söyler, feryad eder durur,
bi üşürsün, bi ısınırsın dinlerken.
fırtınalar eser içinden; bir geçmişten, bir gelecekten,görünen,görünmeyen,maziye gömülen yüzlerden, sel gibi akan geceden, içinden, dışından, tuhaf bir rüzgar eser, belki tanıdığın, belki tanımadığın her şeyden.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!