Adamın hayal kırıklığı; kadının suretinde gördüğü aşkı, ruhunda arayıp bulamayışındaydı belki.
Kadın en çok hangisinden oluşuyordu?
Ruhu mu?
Bedeni mi?
Sureti mi?
Hangisi daha çok ona aitti?
Çend sal ji dil brîndarim,
Ji eşq û evînan bê parim,
Ji pişti te herdem dil sarim,
Digerim nabînim ka evîn ka sîya evînê...
Bazen sevmektir huzur, bazen aşk.
Bazen acidir, bazen mutluluk.
Bazen vicdan rahatliğidir, bazen merhamet.
Bazen minnetsizliktir, bazen acizlik,
Nerde bulursan huzuru, o dur sana kiymetli olan.
Velev ki bir damla gözyaşi olsa bile...
Mutlu olmak için; birşeylere sahip olmak, ya da bir yerlere varmak gerekmiyor.
Bu sadece saplantılı beyinlerin yanılgısıdır.
Acı, huzur, ve mutluluk daha çok varoluşsaldır, varlıksal değildir....
Kuşlar öylesine uçuşuyordu sanki,
Dalgalar öylesine kıyıya vuruyordu,
Rüzgar öylesine esiyordu.....
Ta ki o müzik çalana kadar......
Nazlı bir keman sesi gibiydi bakışları.
Büyülü şarkılar gibi sızıyordu yüreğimin dört bir yanına.
Gözlerindeki mana;
Etten ve kemikten çok çok öteydi...
Bazen, "neden? " süngüleriyle ruhunda kuyular kazmalı insan.
Susamış yüreğine bir avuç su bulma niyetine...
Meğer aslan gibi kartal gibiymişsin ey gönül,
Bana karşi hep savaştaymişsin ey gönül,
Elim yetişseydi kanini akitirdim,
Görürdüm o zaman acep ne renksin ey gönül..
O esrarlı kimi gecelerde.
Nasıl da mayalanır yüreği insanın
Sonsuzluğun ufkuna doğru uçar gibi olur
Herşey sonsuzluğa akar, deveran eder sanki o gecelerde
Bütün yaşantın, anıların capcanlı yanı başında avucunun içinde
Avucun sonsuzluğun denizinde
Olmayana karsi bir isyandir şiir,
Olmayani var etme çabasidir,
Yüreğindeki yaraları çılgınca kanatma arzusudur.
Susamiş ruhunu doyurma çabasidir insanın,
Ruh bilimden öte bir bilim.
Hayatin her halini farkli boyutlarda yaşama biçimidir şiir...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!