aydın bunaldı mı
dinamitler patlar zihninde
us dışı
bozulur dengesi hitabet iskelesinin
bir ironi ileri, iki kinaye geri
ruhunu örseler gelgitler
mizah denizinin yoktur kemiği
gündüz uçar, gece konar
söz dizimine
ne yeri bellidir, ne yurdu
ne de üslubu
sağa söylese laf kalabalığı
sola söylese kaybeder öz benini
gözlerini bağlasa sustursa da dilini
zihnindeki çatlak kiremitlerden
fikrine sızar aydınlık
zihninin delirme sınırında
ekinoks zamanının sıfır noktasında
dans etmeye başlar zihninde
koca kafalı uzun bacaklı figürler
aydın sorgular her şeyi
aydınlığın muhtevasını
sonra der ki
gölgesi olmayanın
olur mu hiç nesnesi
Kayıt Tarihi : 28.11.2025 18:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!