Aşkın Radyoaktivitesi Şiiri - Edip Cansever

Aski duydum mu bir basima kaliyorum
Kasiklarimi ovuyorum bir guzel
En kucukleri var ya ayak parmaklarimin
Ilk pesin onlari goruyorum.

Bir celik mavisi damar tam da cenemin ustunde
Cogu zaman gun isiginda sectigim
Tip tip atiyor yuzumun kenarciginda
Saclarim kapkalin geliyor elime.

Gunduzun, ama tam gunduzun oluyor bu is
Kirlerim, pis kokularim belliyken iyice
Soluyup dururken, birseyler gecirirken aklimdan
Uzanip kaliyorum ta pencerenin dibinde.

Yukariyi dusunuyorum, bir asagi katta olusumdan
Dort duvar, bir buz dolabi, naylona benzer bir gok
Butun o zehir gibiligi sogumus seylerin
Anliyorum bir ask akimidir dolaniyor ustumde.

Durmadan asklaniyorum ama hep boyle
Karanfiller gibi taze omzum, dizlerim, ayaklarim
Toplanip gidiyor derken o deli fisek sey
Gun gibi parliyor tirnaklarim.