Aşkın Penceresi
Her akşam penceremde seni beklerdim.
Sen gelince odanda güller açardı.
Biz, aşk mahkûmuna demir parmaklıklar, duvarlar örerken,
ben seninle alev alev kor olurdum.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta