Çarptın gittin suratıma kapıyı,
Gelmiş yüzün sürüyorsun eşiğe…
Köze attın hüzne boğdun yapıyı,
Hasret koydun şu gönlümü ışığa…
Bal damlıyor can ısıran dilinden,
Boğacaksın beni sevgi selinden,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
