1967-Sebebi aşktır hayatın neticesi aşk! .....
Papatya gibidir çocukluk aşkı
Dalından kopunca kokusu artar
İlk gençlik aşkıyla zambaklar
Güneşi görünce sararır solar
Gençlik çağında başlar mecazlar
Ayrılıkla mecazdan uzaklaşır aşk
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta