Ulu turnam gel otur yanıma,
Sevdiğim yare uğrama kalsın.
Karışsın şu dökülen kanıma,
Yârin kalbini sızlatma kalsın.
Gelmesinler kabrime dostlarım,
Kalem kağıt dedikleri,
Sıra dizi söz mü ola?
İrfan adap dedikleri,
İki göz bir dil mi ola?
Sevgiyle âşık ulanır.
Ölüm tek bizi ayırmış fani dünyada.
Yüzün hiç unutulur mu hani rüyada?
Sözün bir emir olurdu safi hülyada...
Acı yaz körük nar ile yansın rüzgarda.
Lale lal kaldı gidince sensiz ücrada.
Ey koca Tanrı, görmez misin kulun yektir.
Bunca olan bitene rağmen iman pektir.
Senden nasıl ayrılırım ey Sultan-ı Pir.
Âşk ile yanana uçmak ayağın gelir.
Hünkarım istemez kaybettiğim ünvânı.
Bizler kul değil, Hak şerrindeniz.
Yakar dünyayı, Hak'ka döneriz.
Nerede yolu şer bir kul varsa,
Onu ondan aslına çekeriz.
Bizler Han değil, Sultan anarız.
İlm-i deryaya inmek var iken sahradan.
Cehalet ilinde konak gördün mü Şâh'ım?
Bildiğin öğrendiğin ilmine bakmadan,
Bu cehalet sınavından kaldın mı Şâh'ım?
Karga oldum kondum hak etmediğim dala.
Bir gülün etrafına toplanmış kişileriz.
Yolumuz Haktan öte, Hay diyelim erenler.
Her yönden gelen hayır ilen şerri birleriz.
Yolumuz Şahtan öte, Hay diyelim erenler.
Bir ismi zikir edip sabırla ölenlerle,
Şah'ın Sabır dilemez.
Sen sabır ver Allahım.
İyi kötü bilemez.
Sen yol göster Allahım.
Kaçarım derdim bilmez.
Payidar kalırmış, gurbet elin türküsü.
Gözler anlaşınca, basar gönül mührünü.
Sakınan canına, eder sözün sürgünü.
Kara zulüflerin yakar canım, sultanım.
Gözler yalan demez, verir anın hükmünü.
Yalan imiş Şâh'ım bu dünya yalan
Uğruna ölünecek Leylâ yalan
Cihanda sadece âşk gerçek imiş,
Bu kulun hayal-i ikramı yalan.
Gözüm ile gördüğüm anılarım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!