Ateşimin küllerinden damlayan ilk laneti
dilimde çevirip tükürüyorum sokağa.
Her nefes, sigaramın ucuna doğru uzanıyor!
Öyle kızgınım, öyle canlıyım, öyle ölü…
Bir çocuk ağlıyor apartmanın kovuğunda,
gözyaşı bile duvar yazılarını siliyor:
“Bela, Allah’ı unuttuğu yerden filizlenir.”
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta