Sen gelirsin şehir güzelleşir
Parklar, duraklar
Adımlarının değdiği yere kadar
Çiçeklenir caddeler, sokaklar...
Seni beklerken
İçimde şehirler yıkılırdı;
İçinde posta güvercinleri
İçinde ben.
Seni beklerken
Hani diyorum gelsen
Ya da ''gel'' desen
Kiraz yaprakları solmadan
Mevsim güze durmadan
Henüz yazın başındayken
Seni görünce
İçimi kaplıyor kuşların sesi
Gölgesini düşürüp yanağıma
Yüzümde boy veriyor çocukluk neşesi
Adı olmayan bir acıydı bu
Ne ayrıydık, ne de birlikteydik seninle
Eski ama eskimeyen bir aşktı bizimkisi
Umudumuz ondandı belki de.
Seninle başlamak her güne,
Her günü seninle tamamlamak,
Takvimlere aldırmadan yaslanmak duvarlara,
Unutmak saatleri en vakitsiz anında ,
Ve en vakitsiz anında yeniden hatırlamak,
Seni sevdiğim günden beri
seneler dolusu gözlerini biriktirdim kalbimde
aldığını vermese de zaman
direnip durdum takvimlere
bakışına sarıldım geceler boyu
Sevdan en güzel hatıra;
maziden bana kalan
ömrümce yaşayacak içimde buna inan
sensiz de geçse yıllar
tükenmiş olsa da zaman
Sen içimde gülistandın
Sevgim güllerin rengi
Uğruna sararıp
Solan ben oldum
Öyle ki
Yüreğimde taşa döndü sızım
yaram da sen oldun, yaralayanım da
nasıl kıydın bana böyle be insafsızım?
dünlerin yüzünde kaldı o gülen yanım
ağladı senden sonra, ağladı her ânım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!