Arzu Karadoğan Şiirleri - Şair Arzu Kara ...

Satır aralarından yüreğime damla damla dökülen sevdam merhaba...
Kalemimin acısına aldırmadan, söndürüp cümlelerin sitemle öpülmüş kandilini, yüreklenen bir dille yine seni sana yazıyorum.
Sığınıp kağıtların gölgesine seni çağıran harflerin sesinde arıyorum sesini.Bir bilsen nasıl özlüyorum aşk kokan nefesini.
Mevsimlerin kanatlarında üşürcesine ve savrulurcasına rüzgarların saçlarında.
Sanki parmak izlerin var toprağı biz olan bu şehrin tüm yağmurlarında.
O İzler ki;

Bugün yine her şeye ağlayasım geliyor
belki de yanımda yoksun diye
belki de hiç olmayacaksın diye
buna rağmen iki ayrı bedende bir kalp ağrısı gibiyiz seninle
ne kadar da güzel bunu bilmenin tesellisi bile...

Merhaba can özüm merhaba
Seni canımda, ruhumda, yüreğimde taşıyorum
Yokluğunun adı hayatsa eğer
Sensiz ömrümü ikiye bölüp
Boş bırakılmış evler gibi yaşıyorum

Merhaba
Üşüyen mısralarımın yanan teni merhaba!
Ne sen, ne de sensizliğim çareydi ağrıma.
O yüzden aylarca mektupları sardım sensiz kalan bağrıma.
Ve seni kağıtların ağlayan yüzünde sevdim.
Ondandır ki, sana olan sevdamı hisseder oldu yazılmamış cümleler bile.

Elveda can sızım Elveda!
Adımlarımdan kaçmanın telaşı,
Ve incinen yüreğimin döktüğü gözyaşıyla yazıyorum bu satırları sana
Bil ki giden geri gelmeyecek bir daha
Farkeder mi uzak ya da yakın
Mesâfesi olur mu gidilen yollların

Merhaba yarınlarımı yakın,dünlerimi uzak kılanım merhaba!
Seninle mekansız ve zamansız her anım
Sen benim yürünmemiş yollarım,sarılmamış kollarım ve yaşanmamış yıllarımsın.
Bu kaçıncı mektubum bilmiyorum ama ilk defa en aşk dolu sesimle sesleniyorum.
Ben seni yüreğime yüreğini katarak,ruhumu ruhuna sararak seviyorum.
Her anı iki kez yaşar gibi

Merhaba sandık izim
Olmayacak olsa da yarınlar bizim
Her günümün adı sen olacaksın inan

Bu mektubu aklımı döndüren,gülüşümü söndüren bir zamanın vehmiyle yazıyorum sana.
Bugün anladım ki en mutlu olduğun anda mutsuzluğun dibine vurmak diye bir şey varmış.

Saat gecenin en gecesi...
Sen yoksun bir kalem bir kağıt var sözlerime yoldaş
Seni sana anlatmak istiyorum kalbimce.
Olmuyor...
İçimde bir yağmurun küskün sesi var o yüzden mi ne?

Merhaba can yaram

Bu mektubumun adını gözyaşı koydum satırlar benimle birlikte ağlasın diye..
Biliyorum sen ağlatmayı seversin. Küstürüp gözlerimi kirpiklerime, hiç ağlamadığım kadar ağlıyorum işte.. Ağlamak seninle başlayandı her gidişte..
Gittin!
Acının en keskiniyle ikiye böldün yüreğimi

Elveda hayırsızım!
Bu sana son mektubum
Bir daha senli cümleler kurmayacağım,acını içimden söküp atmak zor olsa da adını bir daha anmayacağım...
Sen benim ilk ve son gönül sızımdın.Sızı geçer izi kalır derler. Yarın süründürmessin, bugün öldürmediysen eğer...
Zaten yıkıldığın an öldün mü kaldın mı bilinmiyormuş meğer...