Arda İnal Şiirleri - Şair Arda İnal

Yalanların çamuruyla
kirlenmişti sevdalar
adam gibi sevmelere
hasret kaldı insanlar..

(gerisi 2. kitabımızda :))

Kıyas

Gün gelir,
İnsanlar terkeder beni;
Ailem göçer,
Dostlarım uzaklaşır,

Öyle bir sevmişiz ki
birbirimizi,
Serseri bir dalga gelip
yıkacak gibi sanki,
kumdan inşa ettiğimiz
aşk kalemizi..

Haberdar

Bilirim,
Aradan aylar geçmiştir
Ve bir uhdedir içinde
Yarım kalmış sevdamız

'Kadın' dediğin,
şarap gibi, şiir gibi,
hayat gibi olmalı..
Yıllandıkça aslolan
değerini kazanan,
insanı zamandan

Sen, tanrının üvey oğlu,
Gün gelip de,
Puslu bir aynada kendini görünce,
Biliyorum,
Aklına düşecek o anlamsız düşünce.
“Çok kadınlar sevdin,

Sen,sevgi denizimdeki son liman,
Gitmeye kıyamadığım rıhtımsın,
Issız, puslu, karanlık...
Dalgalar o rıhtımı dövüyor şimdi.
Rüzgarlar sana kırılmış,
Beni bir kere üzdün diye.

Öyle bir aşktı ki bu,
Acılar acılara,
Hüzünler hüzünlere gebeydi.
Onun olmadığı yerde,
zaten sevinç yoktu.

Duymadın sesimi güzel kız!
Uğruna
Yaşama umutsuz bir aşkla tutunmuş,
Göz kırpmıştım ölüme.
Uzaktan uzağa sevmiştim seni.

Birgün bir kıyıda görüp
Okuduğunuz bu şiir,
Denizimin ortasında
Bir şişenin içindedir.

Denizin adı yalnızlık