o el dost elidir, o bakış dost bakışı,
yanıma geldin, bahar eyledin kışı..
Dert bende, çile bende, derman sendedir,
Senin dağlarındadır yüreğimin akışı...
ocak 2008, Arda
Öylesine kirlendi,
Öylesine çamura bulandı ki dünya,
Güzellik fotoğraflarda,
Dürüstlük hatıralarda,
Adalet kitaplarda kaldı.
Ve o kitaplar bir daha asla,
Hâlâ,
yıpranmış cüzdanımda resmin,
yüreğimde ismin durur.
İnsanda açan
Bir çiçektir gözlerin,
Yanı başımdadırlar hem de;
Hayata dair güçlükler
Bir bulut perdesi gibi inerken
Dağ timsali yüreğime
Ben tutmuş seni düşünüyorum
Usulca işliyorum yüreğime
Şiirler biriktirerek,
duydum ki, gidiyormuşsun,
şehrimi terk ediyormuşsun.
git, sînemin sızısı, git
beni sensiz bırakarak
üşüyen ellerimden uzaklara
badem koyusu gözlerinle
Yine vakitlerden bir gece yarısı,
Ağır ağır yalnızlık çöker şehre.
Hasret rüzgarı uğuldar kulaklarımda.
Kokun, hala dudaklarımda.
Muazzam hayat gemisinin,
yolcularıyız biz insanlar
Şilep hiç durmak bilmiyor
Sadece denize düşenler var
Yaşananlar gemiyle sınırlı
Sana değmez,
Değmezsin bu kadar sevilmeye-
biliyorum...
Hem alışık değilsin sen de
Böyle sevilmelere...
Fakat yine de
Ay geceye verirken hüznünü,
Mutlulukların gerisindeyim artık.
İntibahlara uzak,
Sabah güneşine hasretim.
Yedi demir küflü parmaklık,
Bir karanlık, rutubetli hücre,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!