Ne desem yalan olur, Zel dağından aşağa
Koynunda yürümüşmü, hasat sarı başağa
Ben senin sadık  kuzun, sen ise anne  ağa
Güneşin ısıttığı,   ellerinden öpeyim
Hatırladıkça seni ,gözlerimde  hasret   nem
Özlem  bulutu gibi,  dağları mı tutan dem
 
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir  ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...  
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...




Yürek sesin daim olsun üstat. Dünyada anaların yeri ayrıdır.
Ninniyle maniyle uyuttun beni,
Nice şarkılarla yürüttün bei,
Bin bir emek ile büyüttün beni,
Toprağın incittiği, ellerinden öpeyim.
Annedir güneşten daha sıcak, sevgisidir en yücesi!
Kutlarım ibrahim bey
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
Teşekkürler saygılar
Duygulanarak okuduğum güzel şiirinizi, ve o güzel, şiir dolu dost-şair yüreğinizi tebrik ediyorum değerli üstadım..
Nicelerine, dileklerimle..
Saygı ve Selamlarımla..
Anne kokusu anne sevgisi.. Ne güzeldir ..En değerli tartışmasız en güzel aşk..
Kutlarım kaleminizi. Saygılar.
Ana başta taç imiş
Her derde muhtaç imiş
Bir evlat pir olsa da
Anaya muhtaç imiş.
Şiiri okuyunca bu dizeleri anımsadım bilinçsizce.Annenizin kişiliğnde tüm annelere saygılar... Kutluyorum İbrahim bey... Nicelerine...
Yüreğinize sağlık annelerimiz bizlerin en değerli en kutsal varlığımızdır bizler büyüsek bile annemizin gözünde hala çocuk kalırız Allah annelerimizin eksikliğini vermesin kaleminiz daima çağlasın kutlarım sizi .Saygı ve sevgilerimle +.+10
'Karşılık beklemeden sevgisini veren tek unsurdur anne' demiştim bir yerde...Kutluyor ve saygılar sunuyorum sayın şair...
Anne konusunda herkesin hassasiyeti yüksektir ya da öyle olması zaten gerekir...
kaleminize sağlık sayın İbrahim Kurt...
Çok güzelmiş, çok beğendim. Duygunuza sağlık.
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta