Gencecik fidanlardı onlar
Yüreklerinde sevgi, ellerinde umut maşaleleri.
Kimisi bir uçurum oldu zalimin gözünde
Kimisi ateşte dönen bir pervane.
Toprağa düştü kimi
Her bahar binlerce Berfin açtı bedeninde...
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Yıllardır fidanlarımız hiç uğruna dökülüp durur topara- her seferinde yeni oyun kurar kalleş düzen- adının ne önemi var -mecbur kılar kırılıp dökülmeye- kutlarım.saygılar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta