Altan İlhan Arslan Şiirleri - Şair Altan ...

Saymadan ne bir gün, ne günler oldu, geçilmiş yavaş yavaş
Belki o gün ümitsiz bir yangın yeriydi, kalpte ince bir telaş.
Bir kara buluttu gözlerin, fırtına kopartıp düşen kirpiğinde
Asılmış her gün bitmiştir artık, mazidir ne beklersin geride.

Yerde bir yaprak, dallar göğe küsmüş, çınar gibi içi yaslı

Bir gece
Sadece, doğranmış saatlerin dakikaları
Yüzüne dokundurmayan bütün vakitler...
Şöyle bir
Elini sürse parmak ucundan
Nefretle dolaşık, bir akrep sokar gibi

öyle
satır satır kazınmış bir öğe olmak
bir cümlelik
yüklemi zorlamayan virgülsüz
ibaresi bensizliğe hitap
yoksunluk...

Takınır asabı yüzüne
Örterek içinde ki son parçasını adamlığın.
Gören
Sanki deli Bedri gibi her tavrın!
Adamı sanarak susar karşısında.
İçine kurulmuş bezden çadırları

Dönüşü uzunca bir zaman aldı
Fücuru sarsın bütün dünyayı hele
İyilik uğrasın defalarca kez
Defaten gelsin piçi tecavüzün
İblisin tohumu artık rahimde.

Şehirlerin kalabalık olduğuna aldırma oğul.
İçi boş balonlar çabuk söner.
Sen sana tanrının bağışladığı nefesini
Güneşin ücretsiz sıcaklığını, birde oğul
Rüzgarı tanıyacaksın! Amansız geçen her kışı.
Ve bileceksin bunları oğul

Sabah gün ağrırken gözlerini açtığın da yağmurun sesiyle uyanmak güzeldir.
Serin bir havanın camdan içeri girmesi; o çok sevdiğin, yüreğine sığmayan bir ömrün iki gözü gibi sana derin bir nefes aldırıyorsa O Gün Güzeldir.
Bütün unutkanlıklarını üzerine almış bir yaprağın rüzgarla dansına, yağmurla sevişine dalmış, kendinden çıktıysan o vakitler, O Gün Güzeldir.
Bir yanda vaktin öğle saati, oturduğun iskemle, karşında masa; her gözü kitap kitap dolu;
Satre'den, Akif'den, Steinbeck'den, Dickens'den, Emre'den, Tolstoy'dan...
kitaplarca bakışın o derin aklını seninle okumak güzeldir. Seninle okunan her kitap ve O Gün Güzeldir.

Yalanın, entrikanın en çok sevdiği
Lüks koltuklara yapışan kibar popolar
En güzel kumaşların dikildiği
En şuh bedenlerin içinde kadınlar
Ateşli saatler, soğuk bir ölüm
Ne tatlı bir rüya, ne güzel bir cehennem

O kadar kolay, bedenin diliyle haykırmak nefesi.
Sarılmak ateşine, kuru bir dal gibi ne için yanmak?
Daha sırrına kadem etmişken anlamı, hiçe sayarken
Ne kadar kolay, aşk diye bir sözü dile kondurmak.
Bilende yazıyor, erende. Ya bilmeyene ne demeli?
Hak edene değil, hak etmeyene hakmış gibi

O kadar söyledim kendime;
Sadece gelip geçen hevesi çağırma!
Terim aksın diye bu saatleri
Aklımda, sırf zaman dolsun
Boş kalan yatağıma yarını
Sonsuzuma ihanet saymadan