Ahmet Yüksel Şiirleri - Şair Ahmet Yüksel

İman, huzur denizin
Akan sular duracak…
Kabın elinde dursun
Seni hak dolduracak…

Dalgalar döver seni

Acısı içerde
Gözü dışarda
İki murdar atakta...
Aile sıcaklığı
Söner başka yatakta...

Adem’ in titrek ellerinden
Nuh’ un uçurduğu Beyaz Güvercin!

Gönül bahçeme inan ki uğrarsın diye
İzlerini bir kenar çiçekte aradım…
Kuş tüyü sevinçlere kapıldım böyle

Garip kuş sevda duysa
Peri kız tahtınaymış...
Garip kuş yuva kursa
Bir çalı bahtınaymış...

Garip kuş gelin olsa

Çiçekler -ki uykuda-
güneşi olmasa hiç böyle
adanmayacaktı...

Yıldızlar -ki uykuda-
güneşi olmasa sanki hiç

Gelinsi bir bahtın gülüş zamânı
Etrafa kederler saçtığın gündür...
Yeni bir şafakta doğuş zamânı
Baba ocağından kaçtığın gündür...

Gelin! Güzelliğin şems-i kâinat

Vaktiyle bir bilge bir Hint köyünde
Köylüleri buldu putlar önünde
Uyardı onları çekip kenara:
“Yakın gönlünüzü girmeden nâra…”

Dediler biz böyle gördük, yaşarız

Kavgacı kalem, hırçın kağıt!
Ortaya adam gibi 'bir yazı' çıkaramazsınız...
Birleşmezseniz,
birleşmeyi bilmezseniz asla.
Biriniz karalanmaya,
diğeriniz tükenmeye razı olmazsa asla

Söylemeye ne hacet siz cehlin tabipleri
'İlm-i edebiyat'tan mâlûmat sahipleri

İsterdim tek kalemde şiirlik sözün olmak
İzinde zerre miskal bir ayak tozun olmak

Ulu dağlar ardında
Kelkit’in kucağında
Nazlı bir gelin yatar...
Kalemim uzaklardan
Hem vurgun hem de sakar
Kelkit’e doğru akar...