Ahmet Yüksel Şiirleri - Şair Ahmet Yüksel

İlim, kudret sahibi, yetişmezse fendine
Kalem kağıda gelir yazar kendi kendine (? !)

İnsan eksik tanımla olur “parçalı benlik”
Resmi, her bir parçanın bütünlüğünde tanı

Bilgi,sezgi,fen,sanat; inanç,ahlak,estetik
Hayatta o ki fazla ötenin eksik yanı

Uzaklardan bir dağ yeli
Kafdağı'na dargın gitti…
Deresi gönül yorgunu
Deli geldi, durgun gitti…

Has bahçede ayrık otu,

Değil mi ki
çıkışın yollarını örer, öğretir
düşüş...

Güneşin düşüşü olmasaydı
çiçekler ona kara sevdalı olmazdı...

Sevdâsına yandığım
kurban olduğum
gözlerinde tükenip
gözyaşlarında dolduğum...

İtiraf ediyorum: Bendim
Suçlu bendim,
İhanet benimdir.
Naz benim, garaz benim,
İtiraz benimdir.
Düşmanlık bende, pişmanlık bende…

Kimseler ne duysun
Ne görsün seni

Güneş doğmaz üstüne
Yerin bayırdır senin...
Karlar iner göğsüne

Benim de doğan güne bir nazım vardı
Kapandı tâlihimin perdesi ceylan
Gönlümce gün ışığı niyâzım vardı
Üstümde gecelerin gölgesi ceylan

Ben ıssız adada... dalgalarca harbi

Sağlam kulp sırlı kalem
Yaprağı ışıklı dal
Başımda gök çiçeğim
Meyvesi kuş sütü bal

Allah var
ve
bu sayede
varlığımın bir gayesi var...

Allah yoksa