Aldırmadan yağan yağmura, yürüyorum
Her yanım ıslanmış,
Her yanımdan pas tutmuşum…
Kor olmuş içimdeki ateş
Nicedir üşüyorum
Nicedir yalnızım…
Eser kalmadı gözyaşlarımdan
Ağlamam artık gönül derdinden
Nicedir sığındığım mahzenden
Kovdu hasretin, diriltti beni...
Kim derdi ki unutacağım
Birgün bir yağmur yağdı dağlardan üzerime
Ağaçlar ıslandı, ıslandım ben de büsbütün
Sokakları sel aldı, aldı beni de hüzün
Bulutlar ağladı sanki benim bu halime
Sonra da bir rüzgar esti hafiften hafiften
Sadece karasevda mı var bu dünyada
Ölesiye sevgiler var birlikte
Ellerini elleriyle ısıtıp
Bir soğuk günde sarılmak var sevdiğine
Yürümek var yağmurda
Oturup bir kenara
Hatırlanmak güzel şey ama,
Ya ben kendimi sende unuttuysam? ...
Kendim hakkında bildiğim son şey
Gözlerimden süzülen şu iki damla yaştır
Varsın bir daha aksın
Son nefesime kadar
Hâlâ yürümekteyim,
Sabırla, başımı öne eğmeden
Ve yalnızca düşünerek seni
Kararlılığımı yitirmeden,
Bir kez olsun arkama bakmadan…
Alın götürün beni buralardan
Bırakın aşkın olmadığı yerde
Kurtarın beni bu acı hasretten
Yakın bedenimi o kara yerde
Yeter, bitsin artık bu karasevda
Susuyorsam bil ki sana haykırıyorum içimden
Bir anlam veremediğim, özlediğim...
Gidiyorsam say ki sana geliyorum bu sürgünden
Kara yangına düştüğüm, ağladığım...
Yalnızsam anla ki sana yürümekteyim yollarda
Deniz kıyısına vurdu sahipsiz kalan ümitlerim
Hicran kasırgasına teslim oldum, çaresiz gibiyim
Şimdi hangi engin denize düşer yakamoz gözlerin
Gidene feryat eder asi gönlüm, derde deva sensin
Ben yalnızlığa terkedilmiş bir han, sen hercaî seyyah
Sen yazdın, ben başrolü oynadım
Gün geldi kapandı perdeler
Bütün çıplaklığıyla yansıdı gerçekler
Yıkıldı düşler
Kırıldı kalpler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!