Yine insan, yine insan, yine insan...
Yazmakla, serüveni bitmeyen; yaratılmış en mükemmel ve zayıf, en zarif ve en kaba, en yüce ve en aşağılık, en bilgili ve en cahil, en-en... EN’leri ve zıtlıkları saymakla bir türlü bitmeyen varlık! .. İNSAN.
İnsan; biraz da, kendisini tanıyıp, anlayabilse! .. AH! BİRAZCIK, ANLAYABİLSE! Her geçen gün, bir çok yere, bir çok defa gider ve GELİR de.. bir gün olsun ve sadece bir defacık da, kendine GELEBİLSE! ..
A H Ş U İ N S A N
ŞİİR NO: 79 06-12-2008
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;