ŞİİRİN HİKAYESİ
Köyümüzde bir hasan dayı varmış... Fakir mi fakir, garip mi garip.
Hasan dayının bir tanede çocuğu varmış. Varı yoğu, bir tane tavuk ve birde horozmuş. Hanımı çocuğuna her gün tavuğun yumurtasını pişirip yediriyormuş... Gel gör ki günlerden bir gün tavuk ölmüş ve çocuklar yumurtasız kalmış.
Hasan dayı çaresiz.... Çocuk aç, hanımı ise perişanmış.
Başlamışlar ağlamaya çocuk her yumurta dedikçe ağlıyormuş Hasan dayı ve hanımı
Bu gerçek olayı Anasından dinleyen kozanoglu, kağıdı kalemi almış eline hep beraber okuyalım ;)
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
