Çocuk gülümseyerek helvanı yiyordu.
Keşke ben de anlamasaydım ölümü ve ayrılığı;
Ve böylesine yanmayı.
Biz iki fakir,
Yan yana iki zengin arkadaştık.
Yüreğimiz mutluluk akıtırdı gözlerimizden.
Artık evinin çatısı yok.
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta