Hayatın içinde bazı anlar vardır ki, insanı köşeye sıkıştırır. İşte o anlarda sorarız kendimize: Gitmek mi zor, yoksa kalmak mı? Kaçmak mı daha ağırdır, yoksa bulunduğun yerde bütün fırtınalara karşı ayakta durabilmek mi?
Bazen de asıl mesele ne gitmekte ne de kalmaktadır. Asıl mesele, bir vedanın ardından geride kalan kelimelere katlanabilmektir. Çünkü her veda, yalnızca dudaklardan dökülen birkaç söz değildir; yüreğin bütün kırıklarını, bütün yüklerini beraberinde taşır.
Göğsünde bir yer ayır bana, Ne zaman özlesem, ne zaman yorulsam, Başımı koyacağım bir sıcaklık isterim, Dünya omuzlarıma yükünü yüklese de, Senin yanında yükler hafifler, nefesim açılır.
Bir sığınak olsun göğsün bana, Ne fırtına titretsin beni ne de yağmur ıslatsın. Yüreğinin ateşinde erisin üşümüş ellerim, En yalnız gecelerde bile Sabahın sözü gibi umut doğsun içimde.
Bazen suskunluğa bürünürüm, bazen çocukça ağlarım, Kelimeler kitlenince dudaklarımda, Senin sessizliğin yol gösterir bana. Bir el uzat yeterli olur; kelimesiz, tarif etmesiz, Kalbim zaten bildiği yolu bulur sana.
Seni her özlediğimde gökyüzüne bakıyorum.
Derin bir nefes çekiyorum; burnumun direği sızlıyor.
İçimde bir yer var ki, hep seninle dolu, hep özlemle yanıyor.
Senin yokluğunla büyüyor o boşluk; her nefeste biraz daha derinleşiyor.
Seni her özlediğimde geceyi dinliyorum.
Günaydın sabah’ımın güneşi…
Günaydın çayımın sıcaklığı…
Günaydın kahve kokum, sigaramın dumanına karışan hayallerim…
Günaydın düşlerimde saklı kalan tek gerçeğim…
Günüme Güneş Ol, Sevdiğim
Hasretin tüketirken ömrümden
Bak,
Gecem sabaha döndü, Sevdiğim.
Can, kopar oldu gayrı canımdan
Git…
Ama bu sefer gerçekten.
Yarım kalan cümlelerini,
Hiç başlamamış özürlerini de al götür.
Bana değil artık,
Hangi hesap hafız ....
-------hangi hesap ?..
BeN yürek yaramı gözyaşlarıma katıp,
içimi yaka yaka ödedim....
Her gece Yaradan'a sığınıp
avuç avuç ödedim
Sana yüreğimin hakkını helal ettim yâr,
Gözlerimde yaşlarla uğurladım seni.
Kalbimde kırık dökük anılar kaldı,
Sessiz bir çığlık gibi, içimde yankılanan.
Hangi günü gördük akşam olmamış,
Hangi insanı gördük yaralanmamış.
Hangi sözü duyduk yürek dağlamamış,
Hangi dostu bildik vefasız olmamış.
Hangi yolu yürüdük taşsız olmamış,
Haykıran sesler var içimde,
Kaybolanı Yusuf mu sandım,
Yoksa seni mi aradım kuyu dibinde?
Bir ses yankılandı:
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!