Çırpınır dı karadeniz
Bir hak yenince görseniz
Taşar dı sığmaz bendine
Kimse durmaz dı dur deseniz
Anadolu Anadolu
İstesen paşaydın istesen sultan
Kim engel olurdu büyük komutan
Esaretten Cumhuriyet çıkartan
Yüreğinde insan varmış demekki
Kutlu bir yola çıkar Samsun'dan
Soğuk diyorlar üşürsün
Karanlık hemde zifiri karanlık
Karanlığa mı onca meyloluş yoks'a'ydınlık
Mahşeri bir kalabalık soluğu sıcacık
Sanki gizli bir el uzanıyor gönüllere
Ben bende değilim bildim bileli
Unuttum bendeki tüm gerçekleri
Göz ile görülmez elle tutulmaz
Ordadır bilirsin gözetir seni
Yalandan bakmasın aç gözlerini
Diyorlar kuşlar uçmasın
Ağaçlar çiçek açmasın
Dur yavaş yolcu öyle mi?"Öyle"
Yoksa bu yürek çarpmasın
Kuşlar uçtu hep uçacak
Ağaçlar çiçek açacak
Hava gibi su gibi
Aldığı nefes gibi
Özgurlüğün bedeli
Cumhuriyettir dedi
Yıkıldı kutsal dağlar
Yıkildı birer birer
Kanan'da kandıran'da
O kutsalın altın'da
Başını kim kaldırıp
Bakarsa kahrolmadan
Açlıkla sınarlar yoklukla seni
Bire milyon katan zaman hinleri
Ölmezde yaşarsın dayanır belki
Seni soyanları unutma emi
Seni üzenleri unutma emi
Kanın emenleri unutma emi.
Bir çocuğun neşesi
Yüzünde bedeninde
Bulutlar sessiz sessiz
Toprağa değdiğinde
Bir güvercin süzülüp
Kanat çırpıp geldiğinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!