Bir yanımız derya deniz
Martılarda kanatlandım
Sanki yalan cennetteyiz
Bir an kandım gerçek sandım
Göğe baktım gök direksiz
Kapalı kapılar açılır anda
Rüzgar olur güneş olur avluda
Öyle bir mavi ki öyle gökyüzü
Kanatlı yüreğin kırılır anda
Öfkeni sev artık gün gece boyu
bunca alem niye gelmiş
dünya denen be ey derviş
mevla kulum adem demiş
alem şahım padişahım
dünya denen cennet ili
Büyük değerler yitirdik
Daha şimdiden özledik
Biz böyle bencil değildik
Allahm bu nasıl bir dert
Kaldırmış başını göğe bakıyor
Sanırsın uzanmış güneş tutuyor
En karanlık gece aydınlık sana
Hilalin yıldızın umut saçıyor
Aşka Vakit Yok...
Sevme ile başlar hayat insanı insanca
Ve bir kıvılcım çakar o an bağrında
Nasıl sevmez insan karşılık olmasa da
Dünya sevgi ile yaşar sevmeyen anlamasa da
sensizliğin hüznüdür şu gökteki ay bile
yerini dolduramaz yıldız güneş nafile
bu bendeki sensizlik biter mi sanıyorsun
gün gün katlanarak içimde büyüyorsun
sevdanın hasretine sarıldım yanıyorum
sanma ki yoksun diye oturmuş ağlıyorum
Yokluğunda varın şaşırıp kaldım
Varlığında yoğun ara bul beni
Alemleri bırakıp bendime daldım
Kaybolmuş bendimden çekip al beni
Bir bakış'da bir görüs'de
Yüreğim yoktu yerinde
Saşırdım kendi kendime
Ben işte boyle sevdim
Yaşıyorum sanıyordum
İnan ki aldanıyor'dum
Vura vura doymayanlar
Taca tahta kul olanlar
Alemi baki sananlar
Ben sussam öfkem konuşur
Gel diyorum ele gelmez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!