sonbahar hızla sarılırken kışın kanatlarına
yapraklar inadına bahar ister gibiydi
toprağa düşenleri okşadı güneş son bir kez daha
parktaki ahşap masa ve taş bank beklerken beni
hüzünlü, sessiz ve kimsesizdi
sanki gel diyordu, gel paylaşalım yalnızlığımızı
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Aşk kendi mecrasında yücedir.Kutluyorum sizi
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta