dirildikçe gül yapraklarınla vur öleyim
yavaşça bırak beni son bahar rüzgarlarına
kokum ulaşsın bir anadolu köyüne
duvarlarına sızayım o kerpiç evin
nefes aldıkça beni koklasın
adı gülizar olan bir köylü kızı
yokluğu felaketim olur
öpülesidir gül yaprakları
susadıkça gerdanından çiğ tanesi içilir
cehennem azabı getirir dudak dokunmaları
belki de ölüme tek çaredir
adı gülizar olan bir köylü kızı
bakıldıkça gül rengine dönüşür ateş
yıldızlara yükselir kartal kanadı takan yürek
cennet köşkünün kadehlerinden şarap
sundukça içilir de içilir
adı gülizar olan bir köylü kızı
bu şehir
bu kadar karmaşık olmak zorunda mı
yaprakları zamansız dökülmüş gül dalı gibi
ne kadar sevda varsa
terk etmiş kaldırımları
kimsesiz ayak izleri
ezilmiş, birer leke sanki
susuzluk sarhoşluğumda
beni bin beter eden
adı gülizar olan bir köylü kızı
bu kadar sevmek zorunda mı ayrılığı
vedasız zamanlar kapatmış bütün yolları
aynı zamanda
ayrılığın öteki adı da
ölüm değil mi canım
şimdi başımı kaldırıyorum esen her rüzgara
binlerce değilse de
belki bir kere
alıp getirirler senin yanına beni diye
bu bir saklambaç oyunu olsun
bu oyunu bozan sen olma canım
adı gülizar olan köylü kızı
merhaba demek için sana
ayağa kalkıyorum
şimdi yönü rüzgara karşı güvertede
geçip otur karşıma
lodos rüzgarı ol
dol içime
denizden çıkıp gelmişsin
saçında toplanmış bütün yıldızlar sanki
sanki ayın benzerisin
öyle güzelsin ki
adı gülizar olan köylü kızı
bu merhabamızın adı
yaz sıcağında kışa hazırlık olsun
yüreklerimiz içinde kök salsın
kardelen tohumlarımız
hayal ya da düşlerde
sonsuzluğa akıp giderken aşkımız
günü gelir bahar dönüşür de
her şeyi gerçek yaşarız canım
adı gülizar olan köylü kızı
bu sonbahar zor geçti
yağmurlar altında ıslandım
birkaç damla aşktı gönlüme düşen
oturup ağladım sonra
canımı acıtan bir şeyler vardı
canımın acısıydı
adı gülizar olan köylü kızı
vur, daha derine vur
bir kez daha, haydi vur
kopar, parçala bu yüreği
niye işkence edersin bu garibe
zulmetmekten usanmadın mı
acı vermekten bıkmadın mı
öldürmek değil istediğin biliyorum
ne istiyorsun
konuş
adı gülizar olan köylü kızı
redfer
Kayıt Tarihi : 20.1.2018 00:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!