Adem Özbay Şiirleri - Şair Adem Özbay

Hayal ediyorum,
Sen yürüyorsun ve kuşlar uçuyor,
Şarkılar söyleniyor radyolardan,
Çiçekli eteğin salınıyor,
Saçlarında bir bahar telaşı,
Kokun burnumun direğinde,

Neresinden baksam kalbimin,
Seni görüyorum sevdiğim,
Uçan kuşu sensin gökyüzünün,
Esen rüzgarı sen yeryüzünün,
Baharın çiçeği,
Yağmurun serinliği,

Canım sana söyle bir sarılmak istiyor a canım,

Yaslamak başımı kucağına,

Uzatmak ayaklarımı toprağa,

Gözlerin bir uğur böceği gibi,

konuyor gözlerime,

çiçek kokulu saçların,

Biliyorum.

Herkes gibi her şey gibi bir sonla taçlanacak ömrüm.

Uzak bir ihtimal belki, belki de hemen şuracıkta.

utandımda gelen geçenden
toprakla kapladım bedenimi.

Ne kadar hızlı yürüyorum yolları deyip,
Bir nefeslenmek bir soluklanmak istersen,

Acılara yenildim, yönümü şaşırdım deyip,
Bir daha yenilmek bir kez daha kaybolmak istersen,

hayatı ve kalbimizi geri istiyoruz.

her gün yaşadığımıza, ve bedenimizi eskittiğimize, takvim yaprakları işaret düşüyor.

yer gök sarsılıyor, ve sımsıkı sarıdığımız hayatlarımıza, ölüm doğuyor her sabah.

-28'lere-

I.
Bir ormanımız bile yok
ağaçtan yonttuğumuz sopamız
bş koyacak zalim kralımız

I.
Sende olduğumun itirafıdır bu sözler
şeffaf bir gölde ağa tutulan balık
gözleriyle bana çaresizliğimi söyler
karanlık sıvalı bir kadın endamı ile
okyanusa açıldığım gemim batık