Acımak Makamı
Ah yine akşam!
Çoğalıyor hüzünlü gölgeler
Bak kadehler boş kalmış
Tek damla çıkmaz artık
Yorgun, devrilmiş şişelerden
Sisler arasından bakıyorum
Efkarımı paylaşanlara
Acıdan inlerken ben
Çeşme sessiz, sessiz ağlıyordu
Ah yâr aklına geldiği oldu mu hiç,
İlk sözlerimiz, son deyişlerimiz
Kulakların çınlıyor mu?
Zaman nasıl akıp gidiyor çabucak
Ne o parklar, ağaçlar, sokaklar
Gözlerinle ışık, ışık olan odalar
Hepsi, her şey bir, bir kayboluyorlar
Korkumda bu aslında
Ya yiterse kösnül yüzün
Batan gemiyi terk etmeyecek kaptan
Sevdan yüreğimde seni terk etmeyecek
Ne mekan ararım ne zamana bakarım
Nereye gitsem, nerede bulabilirim seni
Çiçeklere su verirken belki
Ateş güllerini derlerken
Katlanılır şey değil bu yokluğun iğneli fıçı
Kendimden çok sevdiğim için sevdim seni
Bana acımak makamından bakma öyle
Ben iyi değilim, çünkü sana deliyim!
Dualarını esirgeme benden
Ayrı düşmeyelim şiirlerde, şarkılarda,
Bu kadar yeter bana…
Dinmez ER / Çeşme / 2015.03.27 /
Dinmez ErKayıt Tarihi : 27.3.2015 23:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Acımak türünde güfte yazmış, merhamet yetişmiş bestelemiş.. Ozanın diline düşmüş, sazına sözüne vurmuş... Kutlarım...
Ya yiterse kösnül yüzün
Batan gemiyi terk etmeyecek kaptan
Sevdan yüreğimde seni terk etmeyecek
Şiirin bölümdeki söz öbeği...Nasıl desem...?
Çelişki ve şiirsel dili negatife mi çevirmiş...?
Dedikten sonra; Acımak, canı yanmak, birilerinin
canını yakmak, bile isteye olmasa da buna sebep
olmak, bile isteye acı çekmek...V.s.V.s...
Kısacası şiirin mamul maddesidir ancak, okuduğum şiir
öyle gerçekti ki, acımak makamı sanki somutlaştı...
Hüzünlendirdi, güzeldi...Kutluyorum sayın şair...
Şahsınıza ve emeğinize saygıyla...
TÜM YORUMLAR (5)