Bir sarı kalemin vardı 17'li yaşlarında
Neler yazdın, döktün derdini bembeyaz kağıtlara
Hiç yaşayanmayacağını bildiğin anılara
Sabahın 4'lerinde meze ettin gözlerini
Bende bir insanım çektim ayrılığın acısını
Bir uzun yolculuktayım
Bitesi yok bu yolun değiştirmek mı lazım?
Bir dağın yamacındayım
Hep aynı yere bakıyor, yardan atlamak mı lazım?
Kimseye anlatamadım derdimi
Sen yine de yarım koy beni,
Çıkmayayım aklından.
Unutma beni koyduğun yeri,
Yürütme arkandan.
Ne garip hala dermanı sende aramam.
Sil at beni,
Ya da ne bileyim, bas şah damarıma kapat.
Yok et beni sevdandan azad et.
İnanki yoruldum, sensizlik ile kimsesizlikten.
Yerine koymaya çalıştığım herkesi,
Neresinden tutayım bu gece hatıraları?
Çekmediğim yanı kalmadı aşkın acısının.
Sensiz geçirilen her sonbaharın.
Ardı kışa değil, sensizliğe çıktı.
O çapkın delikanli, ukala çocuk yok mu?
Toplayın konu komşuyu,
İhtilal var bu gece kalbimde.
Darbe yaptı o yine,
Düzelttim sandığım her ritmine.
Masum temiz yüzü, ikna edemedik; aksine.
Bir türkü çal Reis,
İzin ver yorgun sesle okumama.
Bir nasihat ver Reis.
Gör, bil ama acıma halıma.
Nerede kaldı Reis o günler?
Aldanma sakın ha bu manzaraya
Yıkılalı çok oldu bu şehir
Şimdi içimdeki viraneler korkutur seni
Bilmiyorsan, bilme ne istediğim aklımdan değil
Yazsam da yazı, değiştirmiyor bu yazı
Babaya hasımlık olur mu?
Yapma Alp Han.
Baba evlatsız durur mu?
Etme Alp Han.
&
Liseden dostum, işime gelince abi.
Yanmıyor diye tasalandığın,
O sokak lambasını,
Çok ışıtıyor diye,
Bir gece anlık sinirle,
En parlak anında patlattım.
&
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!