Çile çekmeden adam olunmaz
Sen emeksiz yemek olur mu sandın?
Birden ayağa kalkıp yürünmez
Sen emekleyip düşmeden yürürüm mü sandın?
Gurbeti de çekeceksin yokluğu da
Değmeyin keyfimize
Size mi tutulacağız?
Hepimiz köy çocuğuyuz
Köpekten mi korkacağız?
Aman bizden uzak durun
Derdimi kimse anlamaz benim
Hep lafın ortasından konuşurum
Kapıma kimse uğramaz benim
Nedeni meteliksiz bulunduğum
Yaramı doktorlar bilmez benim
Derdimi bir hasım böler
Benimle sevinecek dost lazım
Planlarıma kader güler
Sırt sırta yürüyecek dost lazım
Sığınacak liman bulunur
Bitmiyor bilmediğin diyarlara yolculukların
Düşler aleminde sürükleniyorsun bir oraya bir buraya
Soruyorsun ya ne zaman diner kalp sancım
Söyleyeyim; teneşire uzanırsın da taranınca saçın
Doludizgin bir atın sırtındayız iki dağın kucağında
Allah akla sınır koysa benimki dolardı
Neler neler tutmuşum kafamda
Bu halimi görse anam ağlardı
Ne meseleler taşımışım başımda
Fazla düşünme diye bir olay var
Aynı yalnızlığın elçileriyiz
Elimiz bir huzura değmemiş henüz
Aynı şarkının sözleriyiz
Kulağımız selamızı duymamış henüz
Kirli bir mazinin artıklarıyız
Sultana Ferman yakışır
Olmaya devlet içinde devlet
Sevmeyen aklımı karıştırır
Olsun onlar bu dünyada bedbaht
Uyan şifan şiirdedir
Hangi köşeyi dönünce rastlaşacaksın umutla
Hangi ovada atacaksın atından kederlerini
Ne zaman ellerini açtın da göğe
O sana hatırlatmadı kendini yağmurla
Çılgın arzularını bir yana bırak
Bilmiyorum derdin nedir?
Yoksa hayata mı küstün
Bizi vurdu boran yelleri
Yitirme ümidini yakup
Kelimeler anlatamaz garipliğini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!